Wat er ook gebeurt...... :-)
Blijf op de hoogte en volg Ivo en Astird
14 Oktober 2012 | Bolivia, Uyuni
Zo... zijn weer een weekje verder, dus tijd voor een update.
Om te beginnen, bedankt voor jullie leuke reacties! Leuk om iets van het thuisfront te horen.
Waar waren we gebleven... Oh ja Sucre.
Nadat we weggingen bij het internetcafe in Sucre....., jawel hoor.. was het zover: Astrid en de wc-pot dikke vrienden ;-). Terrasje nog wel even gepakt, maar uiteindelijk snel terug naar het hotel gegaan. Die busreis naar Potosi kon dus nog spannend worden de volgende dag!
Gelukkig ging het de volgende dag al iets beter en behulp van wat medicatie, toch nog met een schone broek in Potosi aangekomen. Een busreis van 2,5 uur.
Potosi, een leuk mijnwerkersstadje op 4.100 m hoogte, hoogst gelegen stad ter wereld. Gezellig, maar erg druk (locals). Nadat we aangekomen waren meteen maar even onze tassen afgegooid in ons gezellige hostel La Casona en daarna ons maar eens ff mengen onder die locals.
Al snel bleek dat Astrids ongemakken toch nog niet helemaal verdwenen waren. Hier kwam nog bij dat ze ook nog last kreeg van de hoogte. Hoofdpijn, kortademig, gewoon niet lekker. Kwam dat zakje cocabladeren die we tijdens onze eerste tour gekocht hadden toch goed van pas.
Dus terug naar het hostel en gezellig een middagje zitten kauwen.
Volgens Astrid werkte deze eeuwenoude traditie echt goed, Ivo werd er alleen maar heel gezellig van :).
Toch maar een dagje langer in Potosi gebleven.
Na 2 dagen Potosi de nachtbus naar Tupiza gepakt. Planning was eigenlijk de dagbus, i.v.m. spectaculaire uitzichten, maar deze zaten helaas helemaal vol. Tegenvallertje, maar.... blijven lachen :-)!
We zagen wel een beetje op tegen deze lange busreis van 7-8 uur, maar 200% meegevallen! Een luxe touring car met comfortabele stoelen en beenruimte waar ze bij de KLM nog een puntje aan kunnen zuigen.
Tupiza, omgeven door prachtige canyon, beetje wild west gevoel. Startpunt van onze 4-daagse Salar de Uyuni tour (Tupiza tours, aanrader!).
De tour die bekend staat om de grootste zoutvlakte ter wereld, Salar de Uyuni.
Vier dagen lang met 3 jeeps, 9 meiden en Ivo :-)), door de middle of nowhere. Deze tour was werkelijk het mooiste wat we ooit gezien hebben!
Canyons, lagunes in diverse kleuren (wit, groen, rood), flamingo´s, desert, vulkanen tussen de 5.000 en 6.000 m hoog, waarbij we nog op de top van 1 hebben gestaan. En dan natuurlijk de enorme zoutvlakte van 12.000 km2. Allemaal zo onwerkelijk mooi!
Wat ook bijzonder was is dat we 2 nachten overnacht hebben bij locals. Geen verwarming, geen douches en beperkt stroom tussen 19.00 en 22.00 u. Dit had echter ook wel zijn charme.
De laatste nacht hebben we geslapen in een hotel helemaal gemaakt van zout. Geen hoogpolig tapijt op de vloer, maar enkel zoutkorrels, en hier eindelijk een warme "douche", waarbij onze salsalessen toch nog goed van pas kwamen om de paar druppels die uit de douchekop kwamen op te kunnen vangen.
Nachten waren wel koud (ca -/- 5 graden), maar niet zo koud als we verwacht hadden.
Gisteren einde van de middag aangekomen in Uyuni, erg toeristisch, niet bijzonder genoeg om langer dan 1 nacht te blijven. Helaas kwam hier vanochtend de volgende tegenvaller: onze vlucht naar Rurrenabaque bleek gecanceled. Voor Jan ... om 05.30 u opgestaan! Gisterenavond onze vlucht nog gechecked op internet, waarbij alles nog in orde leek.
Krijg je vanochtend gewoon even doodleuk te horen dat er vanwege technische mankementen gisteren passagiers doorgeschoven zijn naar vandaag. Iets wat ze gisterenavond allang wisten, hmmm vreemd, maarr dat is Bolivia.... blijven lachen!
Toch maar dagje extra in Uyuni dus.
Change of plans. De jungle (Rurrenabaque) gaan we dus niet redden en hebben we dus maar geschrapt. Hebben nu dus 4 dagen over. Vandaag maar eens even rustig na gaan denken hoe we deze in gaan vullen. Misschien iets eerder richting Peru.
Morgenvroeg in ieder geval de vlucht naar la Paz (hopen we :-))
Astrid is inmiddels ook weer aardig opgeknapt.
Adios
Foto´s laden we de volgende keer weer op aangezien we hier alweer 2,5 uur zitten. Computers lopen hier constant vast en internet is zooooo traag. Maaaaaarrr blijven lachen ;)
Foto's geupload, maar de site is puinhoop waardoor we foto's niet in de juiste volgorde krijgen.
Om te beginnen, bedankt voor jullie leuke reacties! Leuk om iets van het thuisfront te horen.
Waar waren we gebleven... Oh ja Sucre.
Nadat we weggingen bij het internetcafe in Sucre....., jawel hoor.. was het zover: Astrid en de wc-pot dikke vrienden ;-). Terrasje nog wel even gepakt, maar uiteindelijk snel terug naar het hotel gegaan. Die busreis naar Potosi kon dus nog spannend worden de volgende dag!
Gelukkig ging het de volgende dag al iets beter en behulp van wat medicatie, toch nog met een schone broek in Potosi aangekomen. Een busreis van 2,5 uur.
Potosi, een leuk mijnwerkersstadje op 4.100 m hoogte, hoogst gelegen stad ter wereld. Gezellig, maar erg druk (locals). Nadat we aangekomen waren meteen maar even onze tassen afgegooid in ons gezellige hostel La Casona en daarna ons maar eens ff mengen onder die locals.
Al snel bleek dat Astrids ongemakken toch nog niet helemaal verdwenen waren. Hier kwam nog bij dat ze ook nog last kreeg van de hoogte. Hoofdpijn, kortademig, gewoon niet lekker. Kwam dat zakje cocabladeren die we tijdens onze eerste tour gekocht hadden toch goed van pas.
Dus terug naar het hostel en gezellig een middagje zitten kauwen.
Volgens Astrid werkte deze eeuwenoude traditie echt goed, Ivo werd er alleen maar heel gezellig van :).
Toch maar een dagje langer in Potosi gebleven.
Na 2 dagen Potosi de nachtbus naar Tupiza gepakt. Planning was eigenlijk de dagbus, i.v.m. spectaculaire uitzichten, maar deze zaten helaas helemaal vol. Tegenvallertje, maar.... blijven lachen :-)!
We zagen wel een beetje op tegen deze lange busreis van 7-8 uur, maar 200% meegevallen! Een luxe touring car met comfortabele stoelen en beenruimte waar ze bij de KLM nog een puntje aan kunnen zuigen.
Tupiza, omgeven door prachtige canyon, beetje wild west gevoel. Startpunt van onze 4-daagse Salar de Uyuni tour (Tupiza tours, aanrader!).
De tour die bekend staat om de grootste zoutvlakte ter wereld, Salar de Uyuni.
Vier dagen lang met 3 jeeps, 9 meiden en Ivo :-)), door de middle of nowhere. Deze tour was werkelijk het mooiste wat we ooit gezien hebben!
Canyons, lagunes in diverse kleuren (wit, groen, rood), flamingo´s, desert, vulkanen tussen de 5.000 en 6.000 m hoog, waarbij we nog op de top van 1 hebben gestaan. En dan natuurlijk de enorme zoutvlakte van 12.000 km2. Allemaal zo onwerkelijk mooi!
Wat ook bijzonder was is dat we 2 nachten overnacht hebben bij locals. Geen verwarming, geen douches en beperkt stroom tussen 19.00 en 22.00 u. Dit had echter ook wel zijn charme.
De laatste nacht hebben we geslapen in een hotel helemaal gemaakt van zout. Geen hoogpolig tapijt op de vloer, maar enkel zoutkorrels, en hier eindelijk een warme "douche", waarbij onze salsalessen toch nog goed van pas kwamen om de paar druppels die uit de douchekop kwamen op te kunnen vangen.
Nachten waren wel koud (ca -/- 5 graden), maar niet zo koud als we verwacht hadden.
Gisteren einde van de middag aangekomen in Uyuni, erg toeristisch, niet bijzonder genoeg om langer dan 1 nacht te blijven. Helaas kwam hier vanochtend de volgende tegenvaller: onze vlucht naar Rurrenabaque bleek gecanceled. Voor Jan ... om 05.30 u opgestaan! Gisterenavond onze vlucht nog gechecked op internet, waarbij alles nog in orde leek.
Krijg je vanochtend gewoon even doodleuk te horen dat er vanwege technische mankementen gisteren passagiers doorgeschoven zijn naar vandaag. Iets wat ze gisterenavond allang wisten, hmmm vreemd, maarr dat is Bolivia.... blijven lachen!
Toch maar dagje extra in Uyuni dus.
Change of plans. De jungle (Rurrenabaque) gaan we dus niet redden en hebben we dus maar geschrapt. Hebben nu dus 4 dagen over. Vandaag maar eens even rustig na gaan denken hoe we deze in gaan vullen. Misschien iets eerder richting Peru.
Morgenvroeg in ieder geval de vlucht naar la Paz (hopen we :-))
Astrid is inmiddels ook weer aardig opgeknapt.
Adios
Foto´s laden we de volgende keer weer op aangezien we hier alweer 2,5 uur zitten. Computers lopen hier constant vast en internet is zooooo traag. Maaaaaarrr blijven lachen ;)
Foto's geupload, maar de site is puinhoop waardoor we foto's niet in de juiste volgorde krijgen.
-
14 Oktober 2012 - 20:29
Mieke:
Hoi hoi, blij weer iets van jullie te horen. Wel een heel spannend en mooi weekje voor jullie geweest, wat een belevenissen allemaal. En je bent nog steeds blijven lachen Ivo, heel goed van jou. Wat maakt het ook allemaal uit. Gelukkig Astrid ben je nu van je broekhoest verlost, hebben jullie daardoor wel kennis gemaakt met de cocabladeren...lachen!! Vanmiddag hebben we de verjaardag van papa gevierd en zojuist zijn de laatsten vertrokken. Het was een gezellige middag. Hopelijk gaat jullie vlucht morgen wel door en komt er een mooie invulling voor de jungle die niet kan doorgaan. Maar daar twijfel ik niet aan. Geniet nog van alle mooie dingen die jullie gaan beleven en we blijven jullie volgen. Groetjes, ook van papa.
Mieke XX -
15 Oktober 2012 - 21:29
Hannie:
Hallo locals, want inmiddels zijn jullie wel vertrouwd denk ik met de plaatselijke bevolking.
Komt vaker voor in die landen dat de geplande reis er anders uitziet. Zie het maar als een onverwachte planning voor de andere mooie dingen die jullie misschien dan zien. Betreft eerder naar Peru gaan... Misschien toch nog een ontmoeting met Jasper?
Geloof dat hij op 25 okt. in Lima aankomt....
Nog veel plezier en sterkte met het kauwen.
Goeie reis. lfs H. -
16 Oktober 2012 - 19:29
Mieke:
Wat een prachtige foto's, nauwelijks te bevatten dat er zulke mooie plekjes zijn. Geniet ze nog XX -
18 Oktober 2012 - 02:40
Ivo Astrid:
Haa mam, alle foto's gezien?
Site werkt niet optimaal, waardoor je bij het reisverslag niet alle foto's kunt zien.
Even op foto's klikken dan krijg je ze allemaal.
Grtz from Bolivia -
20 Oktober 2012 - 09:57
Anka:
heeeeeey skatjes!!!! Wat leuk om over jullie avonturen te lezen.
Ben natuurlijk wel heeeeel benieuwd naar de echte verhalen.
De fotos zijn super, wat een paradijs!
Bonzai maakt t goed, ik mag dr al af en toe knuffelen en zelfs met patrick is ze vort vriendjes.
ze komt wel weinig buiten maar vind t heerlijk binnen.
Denk wel dat ze blij is als jullie weer thuis zijn.
Geniet nog maar flink want de tijd gaat hard.
Dikke kussen van ons allemaal.
xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
